Autisme

 Laatste update: november 2020

Inleiding


"Kunnen vaccinaties autisme uitlokken?"

De vraag werkt als een horzel op iedereen die er een mening over heeft. De stelling van een belangrijke stroming binnen de orthodoxe geneeskunde is een radicaal ‘njet’. Anderen zijn dan weer 200% overtuigd van het tegendeel.


Zowel de ervaring van talloze ouders dat hun kind na vaccinatie op korte tijd naar autisme evolueerde, als het toenemend inzicht in de mechanismen die het ontstaan van autisme na vaccinatie verklaren zijn voor ons een reden om een verband, wel degelijk als bewezen te beschouwen. Dit betekent nog niet dat elk geval van autisme het gevolg is van vaccinatie, wel dat aangetoond is dat vaccinatie de aandoening kan uitlokken.


Autisme en autisme spectrum aandoeningen (ASD)


Autisme wordt aanzien als een ontwikkelingsstoornis die de patiënt op mentaal, emotioneel, sociaal en affectief vlak aantast. De achteruitgang in het gebruik van taal is een steeds terugkerend kenmerk. Het verlies aan oogcontact is eveneens zeer opvallend. De autist lijkt terug te vallen in een eigen wereldje, los van de wereld rond hem. Repetitieve en dwangmatige handelingen zijn de regel. De autist is overgevoelig voor prikkels uit zijn omgeving. Hij begrijpt ook niet meer de betekenis van woorden en uitdrukkingen, en neemt alles letterlijk op.


Autisme komt viermaal vaker voor bij jongens dan bij meisjes. De reden hiervoor wordt verder besproken.


Niet voor niets spreekt men over een ‘autisme spectrum aandoening’. Het voorkomen van de ziekte is complex met vele variaties. Ook naar de etiologie toe mag men de dingen niet simplificeren. Er zijn zonder twijfel meerdere factoren die tot autisme aanleiding kunnen geven, al dan niet in combinatie met elkaar, en al dan niet synergetisch (elkaar versterkend). Omgevingsfactoren, genetische factoren, neurologische en immunologische mechanismen, de voedingstoestand en een verband met andere aandoeningen maken van autisme een bijzonder complex web waarvoor simplistische verklaringen of oplossingen uit den boze zijn.


Vaak werd geopperd dat de dramatische toename van autisme slechts schijn is, en enkel het gevolg van een betere diagnostiek. Dit wordt volledig weerlegd door een rapport van het Office of Developmental Services van California. Ook de studie van Nevison (2014) weerlegt met klem dat de exponentiële toename van autisme enkel zou te maken hebben met een veranderde of verbeterde diagnostiek (114). Op basis van een analyse van de California Department of Developmental Services (CDDS) and the United States Individuals with Disabilities Education Act (IDEA) blijkt dat zeker 75 à 80% van de explosieve toename in diagnose sinds 1988 berust op een effectieve toename van de aandoening en niet op veranderingen qua diagnostische criteria (114).


In Frontiers in Pediatrics verscheen een artikel dat eveneens de mythe dat de dramatische toename aan autisten alleen maar schijn is volledig weerlegt (61).


De ervaringsdeskundigen


Zoals gezegd zijn er talloze ouders die zich verheugden over een gezond kind dat ze korte tijd na toediening van een vaccin zagen achteruitgaan en ontwikkelen tot duidelijk autistisch gedrag. Veel van die ervaringen worden geïllustreerd door video-opnames waarbij kinderen die konden lopen en praten plots alle contact met de buitenwereld verliezen en de aangeleerde vaardigheden kwijtraken.


Autisme en vaccinatie in het algemeen


Vrij recent, in 2017, publiceerden Mawson et al. een vergelijkende studie tussen gevaccineerde en niet-gevaccineerde kinderen die allen thuisonderwijs volgden, allen tussen 6 en 12 jaar oud. 666 kinderen werden in de studie opgenomen, waarvan 261 (39%) niet gevaccineerd (101). Bij de niet-gevaccineerden werd vaker kinkhoest en windpokken vastgesteld, maar minder vaak longontsteking, allergie, middenoorontsteking en neurologische ontwikkelingsstoornissen (NOS). Het hoogste risico op neurologische ontwikkelingsstoornissen vond men terug bij de combinatie prematuriteit + vaccinatie (RR = 6.6), terwijl het risico niet verhoogd was bij niet-gevaccineerde prematuren. Als NOS werden beschouwd: leerstoornissen, ADHD en autisme-spectrum aandoeningen (ASD). ASD werd teruggevonden bij 4,4% van de gevaccineerde kinderen tegenover slechts 1,0% van de niet-gevaccineerden (101).


Delong (2011) bekeek de relatie tussen de proportie kinderen die tegen de leeftijd van 2 jaar alle aanbevolen vaccins hadden gekregen, en de frequentie van autisme en spraak- of taalproblemen (STP), en dat voor elke staat in de VS tussen 2001 en 2007. Hij stelde een duidelijk, statistisch significant verband vast. Hoe meer kinderen gevaccineerd waren, hoe meer autisme of taalproblemen. Voor elke stijging van 1% van de vaccinatiegraad werden er 680 extra kinderen gevonden met autisme of STP. Hij concludeert dat, hoewel kwik werd achterwege gelaten in vaccins, andere factoren vaccinatie linken aan autisme (44).


In aanvankelijk twee rechtszaken in de VS werd een schadevergoeding uitgekeerd aan autistische kinderen (Hannah Poling en Bailey Banks) omdat de rechtbank het verband tussen hun aandoening en vaccinatie bewezen achtte. Het spreekt voor zich dat een rechtbank niet lichtzinnig dergelijke beslissing neemt, zeker niet in het licht van de verhitte maatschappelijke discussie ter zake. Daarna werden nog zeker 83 slachtoffers vergoed, waarbij de term ‘autisme’ zedig vervangen werd door een andere term, bijvoorbeeld 'encephalitis'.


Autisme en BMR-vaccinatie


Het tijdsverband tussen BMR-vaccinatie en de toename van autisme

Grafiek 1

Zowel in de VS als in de UK trad een exponentiële toename op aan autisme na invoering van het BMR-vaccin (zie fig.) (174).


Taylor et al. constateerden een significante toename van autisme 6 maanden na toediening van het BMR-vaccin (158). Nochtans slaagden de auteurs er in dit verband af te doen als een foute rapportering door de ouders …

Singh (2002) ontdekte in het serum van 60% van de 125 onderzochte autistische kinderen een ongewone antistof tegen mazelen die uitsluitend opgewekt wordt door het BMR-vaccin. Tevens vond hij bij 90% van de stalen auto-antistoffen tegen het Myelin Basic Protein (MBP), wat wijst op een auto-immune reactie op het vaccin (zie verder) (149).


De rubella-fractie van het BMR-vaccin MMR II van Merck is gekweekt op cellen van menselijke geaborteerde foetussen. Deisher (2014) constateerde een significante toename aan autisme in verschillende landen. In de UK was er geen toename tijdens gebruik van een vorig BMR-vaccin, maar wel na omschakeling naar dit vaccin in oktober 1988. Hetzelfde gebeurde in Denemarken in 1987, in de VS na 1979, en in West-Australië kort na invoering van het MMR II-vaccin in 1989 (40).


Seneff (2012) onderstreept een sterk verband tussen BMR-vaccinatie en autisme, mogelijk in de hand gewerkt door de toediening van koortswerende middelen (acetaminophen) na vaccinatie (137). 


In 2014 kwam een senior medewerker van de CDC naar buiten met het verhaal dat hij en zijn medewerkers tijdens een geheime vergadering documenten hadden vernietigd waaruit bleek dat bij zwarte jongetjes, gevaccineerd tegen BMR voor het derde levensjaar, het risico op autisme verdrievoudigde. Als gevolg van dit vergrijp kwam de CDC in 2004 naar buiten met een rapport dat suggereerde dat er geen enkel probleem was. Tien jaar later kreeg Thompson echter wroeging, en gaf in een opgenomen telefoongesprek toe hoe het er echt aan toe gegaan was. Gelukkig had hij altijd een kopie van het originele dossier bewaard. Het hele verhaal wordt uit de doeken gedaan in de film VAXXED.


Autisme en hepatitis B-vaccinatie


Gallagher en Goodman constateerden in 2009 dat het tijdstip van hepatitis B-vaccinatie van groot belang was voor het al dan niet ontwikkelen van autisme op latere leeftijd. Bij kinderen die tijdens de eerste levensmaand gevaccineerd werden tegen hepatitis B trof men drie keer vaker autisme aan dan bij kinderen die niet, of pas na de eerste levensmaand gevaccineerd werden (56). Het risico was het hoogst bij niet-blanke jongens. Dit stemt volledig overeen met een studie eerder uitgevoerd door de CDC zelf in verband met BMR-vaccinatie (zie verder).


Autisme en hepatitis A-vaccinatie


Deisher (2014) geeft aan dat er een significant verband is tussen autisme en de vaccinatiegraad voor hepatitis A. Het Havrix vaccin (GSK) tegen hepatitis A is gekweekt op MRC-5 menselijke diploïde cellen afkomstig van geaborteerde foetussen (40).


Autisme en varicella-vaccinatie


Deisher (2014) vond eveneens een significant verband tussen autisme en de vaccinatiegraad tegen varicella. Autisme nam toe evenredig met het aantal gevaccineerde kinderen. Varivax, in gebruik sinds 1995, werd eveneens gekweekt op menselijke foetuscellen (WI-38, MRC-5). Tussen 1995 en 2005 werden er 55 miljoen dosissen van verkocht (40).


Mechanismen die een verband tussen autisme en vaccinatie verklaren


Meerdere mechanismen zijn blootgelegd die een mogelijk verband tussen vaccinatie en autisme kunnen verklaren.


1. Intoxicatie door peptiden uit de darm: de link tussen autisme en darmproblemen


Paul Shattock en Dawn Savery beschreven in 1997 dat ze bij 75% van de autisten die ze onderzochten een bepaalde stof, (trans-Indolyl Acryloyl Glycine of IAG), werd terugvonden (140). Ze beschouwden deze stof als een gedetoxifieerde vorm van een ander aminozuur dat vergaande gevolgen heeft voor de doorlaatbaarheid van membranen, onder andere van de darmen en van de bloed-hersenbarrière. Daardoor zouden toxische eiwitten makkelijker de hersenen binnendringen en er schade aanrichten. Bij de overige 25%, waar IAG niet in die mate werd teruggevonden, verwezen de ouders naar een waarschijnlijk ander verband zoals zuurstoftekort bij de geboorte, maar in de meerderheid van de gevallen vaccinatie, over het algemeen BMR-vaccinatie. Ook bij autisten met IAG verwezen sommige ouders trouwens naar een verband met de vaccinatie. Shattock en Savery leggen er de nadruk op dat de complicaties zoals gezien na het BMR-vaccin niet aanwezig waren na toediening van de afzonderlijke vaccins (140). Van het mazelenvirus is bekend dat het de immuniteit onderdrukt, dus is combinatie met andere virussen sowieso problematisch (140). De mazelencomponent zou volgens Shattock vooral verantwoordelijk zijn voor de beschadiging van de darm, de bof-component voor de beschadiging van de bloed-hersenbarrière. De combinatie van beiden kan dan leiden tot hersenschade en autisme. Zelfs na toediening van een mazelen-rubella vaccin, waarbij enkel het bofvirus werd weggelaten, werd geen autisme vastgesteld (140).


In 1998 publiceerden een aantal Britse auteurs, waaronder gastro-enteroloog Andrew Wakefield, een artikel in de Lancet waarin gewezen werd op een merkwaardige correlatie tussen specifieke darmletsels (woekeringen van lymfeweefsel en onderbrekingen in het slijmvlies) en autisme (171). Beide problemen ontstonden meestal uren tot 2 dagen na BMR-vaccinatie, in sommige gevallen later. De auteurs trokken geen voorbarige conclusies, maar wezen op het belang van verder onderzoek. Ondanks hun voorzichtige houding ontketende het artikel een storm van protest, in die mate dat de uitgevers van het tijdschrift naderhand besloten het artikel terug te trekken. Wakefield was de kop-van-jut, ook al pleitte hij niet tegen vaccinatie, enkel voor het gespreid toedienen van de verschillende componenten van het BMR-vaccin. Hij verloor zijn job en zelfs zijn medische licentie in de UK, en diende het land te verlaten. Merkwaardig, want tal van laboratoria in binnen- en buitenland hebben sindsdien de resultaten van de studie bevestigd. Bovendien werd een mede-auteur, professor Walker-Smith, naderhand volledig vrijgesproken van ethische fouten en volledig in ere hersteld. Desondanks blijft de mare de ronde doen dat de publicatie frauduleus was, en de waarschuwingen onterecht.  


De hele hetze tegen Wakefield is des te meer bizar omdat het verband tussen mazelenvirussen in de darmwand en de ziekte van Crohn reeds voor hem gelegd was (140). In een lezersbrief in The Lancet onderschrijft Roberts het verband tussen darmproblemen en autisme nadrukkelijk (174). Meer dan 60 artikels onderschrijven trouwens deze stelling.


Vasquez (2017) wijst erop dat veel van de metabolieten die men terugvindt bij autisme van oorsprong uit de darm komen (165).


Opvallend is dat ook bij natuurlijke infectie met mazelen en bof, binnen een periode van 12 maanden, er een toename wordt vastgesteld aan darmontstekingen zoals Crohn (Montgommery).


2. Neurologische schade door kwikderivaten (Thiomersal)

Tot ongeveer 2000 was Thiomersal, een kwikderivaat, aanwezig in de grote meerderheid van de vaccins als desinfectans. Hoewel de schadelijkheid ervan slechts schoorvoetend werd toegegeven, werd het na de eeuwwisseling verwijderd uit de meeste formules. Toch werd eerst de stock aan kwikhoudende vaccins nog opgebruikt, ook na 2000. Dit duurde nog 2 à 3 jaar.


Zelfs dan werden nog steeds kwikhoudende vaccins geproduceerd. De bijsluiter van het griepvaccin Flulaval, periode 2013-2014 bijvoorbeeld, vermeldt nog steeds het gebruik van Thiomersal. Het vaccin werd ook aanbevolen voor gebruik bij kinderen, ook al werd noch de efficiëntie, noch de veiligheid bij kinderen ooit aangetoond (cfr. bijsluiter Flulaval!). 


Ook vandaag nog wordt kwik gebruikt in bepaalde vaccins, meer bepaald in ‘multiple dose’ griepvaccins. In ontwikkelingslanden werden/worden kwikhoudende vaccins nog gebruikt lang nadat ze bij ons verlaten werden, minstens tot 2014 (92).

Tot ongeveer 2000 was Thiomersal, een kwikderivaat, aanwezig in de grote meerderheid van de vaccins als desinfectans. Hoewel de schadelijkheid ervan slechts schoorvoetend werd toegegeven, werd het na de eeuwwisseling verwijderd uit de meeste formules. Toch werd eerst de stock aan kwikhoudende vaccins nog opgebruikt, ook na 2000. Dit duurde nog 2 à 3 jaar.


Zelfs dan werden nog steeds kwikhoudende vaccins geproduceerd. De bijsluiter van het griepvaccin Flulaval, periode 2013-2014 bijvoorbeeld, vermeldt nog steeds het gebruik van Thiomersal. Het vaccin werd ook aanbevolen voor gebruik bij kinderen, ook al werd noch de efficiëntie, noch de veiligheid bij kinderen ooit aangetoond (cfr. bijsluiter Flulaval!). 


Ook vandaag nog wordt kwik gebruikt in bepaalde vaccins, meer bepaald in ‘multiple dose’ griepvaccins. In ontwikkelingslanden werden/worden kwikhoudende vaccins nog gebruikt lang nadat ze bij ons verlaten werden, minstens tot 2014 (92).


Thomas Verstraeten was een Vlaming die het destijds geschopt had tot een belangrijke functie binnen de CDC. In die hoedanigheid publiceerde hij in 1999 een document dat de rol van Thiomersal aantoonde in het ontstaan van neurologische ontwikkelingsstoornissen na vaccinatie in de eerste levensmaand (166). Hij gebruikte daarvoor de Vaccine Safety Data link, met gegevens over meer dan 400.000 kinderen geboren tussen 1991 en 1997. Het relatieve risico (RR) op neurologische ontwikkelingsstoornissen in de groep met de hoogste cumulatieve blootstelling aan Thiomersal (< 25 µg), vergeleken met de groep zonder blootstelling, was 1.8 (166). In deze groep vond hij bovendien een verhoogd risico op autisme (RR = 7,6), niet medisch verklaarde slaapstoornissen (RR = 5.0) en spraakstoornissen (RR = 2.1) (166). Dit bracht de CDC-mensen behoorlijk aan het schrikken, en in juni 2000 werd in het grootste geheim een vergadering belegd in de Simpsonwood Conference & Retreat Center in Norcross, Georgia, in de buurt van het hoofdkwartier van de CDC, onder de titel 'Scientific Review of Vaccine Safety Datalink Information'. Het was pas jaren later dat onder de Freedom of Information Act een organisatie achter de ware toedracht kwam van wat zich tijdens de conferentie, en tijdens de voorbereiding ervan, had afgespeeld. Coleen Boyle, assistent-directeur voor wetenschappen aan de CDC had namelijk voorgesteld aan haar overste, Frank Destefano, om de gegevens over de leeftijdsgroep met het hoogste risico op autisme weg te laten uit de studie, waardoor de resultaten aantrekkelijker werden. Op die manier probeerde men de vaststelling van een verband met autisme te verdoezelen. Het duurde nog drie jaar eer dr. Verstraeten een “propere” versie van zijn studie mocht publiceren waarin de link met autisme verdwenen was!


William Thompson, senior medewerker bij de CDC, sprak in 2014 uit de biecht over hoe de CDC essentiële documenten had vernietigd die het verband tussen BMR-vaccinatie en autisme aangetoond hadden (zie hoger onder ‘autisme en BMR-vaccinatie’).


In 2009 merkten Canadese onderzoekers tot hun verbazing dat er een enorm verschil te merken was qua toxisch effect van Thiomersal tussen mannelijke en vrouwelijke testmuizen. Na een hoge dosis Thimerosal (38,4 - 76,8mg/kg) stierven alle mannelijke muizen, maar geen enkele vrouwelijke. Zo werd het duidelijk dat bij de beoordeling van de toxiciteit van kwik in belangrijke mate moet rekening gehouden worden met het geslacht (24).


Er werd door Li (2014) na Thiomersal ook verhoging genoteerd van de hormonen geproduceerd door de hypofyse, maar dan enkel bij mannelijke muizen. Dit is een hormonale invloed van kwik die invloed heeft op autistisch gedrag bij muizen (92).


Olczak (2009) spoot Thimerosal in bij baby muizen volgens een schema dat overeenstemde met vaccinaties bij baby’s. Hij stelde vast dat het kwik zich concentreerde in de hersenen en daar meer dan 30 dagen aanwezig bleef. Het resultaat hiervan was een opium-achtig effect met vermindering van de reactie op pijnprikkels (44). In 2010 bevestigde en detailleerde hij de neurologische schade die hierbij optrad (119). In 2011 bewees hij dat Thiomersal toediening bij jonge ratjes gedragsstoornissen veroorzaakte op volwassen leeftijd die typisch zijn voor autisme, zoals verminderde beweeglijkheid en toegenomen angsten. Bij beide geslachten daalde de pro-sociale interactie; bij mannetjes steeg de frequentie van asociaal en antisociaal gedrag, terwijl dit bij wijfjes afnam. Hij concludeert dan ook dat Thiomersal bij kinderen aanleiding kan geven tot neurologische ontwikkelingsstoornissen (waaronder autisme) (120).


Ook Chen experimenteerde met Thiomersal injecties bij premature ratjes, en zag dat de leercapaciteit verminderde, celdood (apoptosis) in de hersenen beduidend toenam en het geheugen fel achteruitging. Hij stelt zich dan ook ernstig vragen over het verband met autisme en het gebruik van kwik in vaccins bij kinderen (32).


Andere onderzoekers bewezen in 2010 dat bij muizen er een enorm verschil bestaat tussen genetisch verschillende lijnen, en tussen de geslachten. Ook hier was het effect duidelijk groter bij mannelijke dan bij vrouwelijke muizen. Dit laat vermoeden dat ook bij mensen er belangrijke individuele verschillen bestaan in de capaciteit om kwik uit te scheiden. Bovendien toonde deze studie aan dat de nieren een belangrijker rol spelen bij de eliminatie van kwik dan de lever (51).


Sharpe (2013) toonde aan dat het effect van Thiomersal groter is bij bepaalde individuen met een overgevoeligheid van de mitochondriën voor deze stof. Er trad een verminderde proliferatie op van B-lymfocyten en verhoogde oxidatieve stress (139), toegenomen superoxide, waterstofperoxide en hydroxyl radicalen (138). Thioredoxin is een marker en antagonist van oxidatieve stress, en komt volgens Zhang typisch verhoogd voor bij autistische personen (183). Kwik onderdrukt net de werking van deze stof (26).


Rubenstein (2015) bevestigt niet alleen het verschil tussen mannen en vrouwen wat betreft het voorkomen van autisme (vier maal vaker bij mannen), hij wijst er ook op dat bepaalde autistische kenmerken vaker voorkomen bij mannen, andere dan weer bij vrouwen (128).


Het verschil tussen mannen en vrouwen qua toxiciteit van kwik wordt duidelijk verklaard door Haley (2005). Hij bewees dat de aanwezigheid van testosteron, het mannelijk hormoon, de dood van zenuwcellen sterk in de hand werkt, terwijl oestrogenen (vrouwelijke hormonen) juist een beschermend effect hebben bij dezelfde kwikbelasting (68).


Yassa (2014) stelde niet alleen verhoogde bloedspiegels vast van kwik en lood bij autisten, hij merkte ook dat het verwijderen van deze toxische stoffen door middel van chelatie (binding aan DMSA) de autistische symptomen deed afnemen (118).


In 2017 stelden Ryua en collega’s vast dat een verhoogd gehalte aan kwik aangetroffen werd op het einde van de zwangerschap (een verdubbeling in vergelijking met het begin van de zwangerschap) en bij kleine baby’s. Deze verhoging stemde overeen met een verhoogd risico op autisme op de leeftijd van vijf jaar: RR = 1.31 na verhoging bij de moeder, en RR = 1.28 na verhoging in het navelstrengbloed (129).


Eveneens in 2017 werd in Iran onderzocht of er een verband bestond tussen het gehalte aan kwik in verschillende weefsels en autisme. De auteurs deden een uitgebreide meta-analyse over het voorkomen van verhoogde kwikspiegels in haar, urine, bloed, rode bloedcellen en de hersenen, en het effect op het vaststellen van autisme. Autisten hadden significant meer kwik in hun bloed, in de rode bloedcellen en de hersenen in vergelijking met niet-autisten. Merkwaardig genoeg was het gehalte aan kwik in hun haar lager dan bij anderen (75). De auteurs besluiten dat kwik een belangrijke factor is in het ontstaan van autisme. Zij veronderstellen dat autisten slechts gebrekkig in staat zijn dit kwik uit hun lichaam te elimineren.


Ook in 2017 bespreekt Morris een heel aantal mechanismen die het destructief effect verklaren van kwik op zowel het zenuwstelsel als op het immuunsysteem (106). Hij stelt dat kwik toxisch is voor deze stelsels bij dosissen die ver beneden het niveau liggen die officieel als veilig worden aanvaard. Als mogelijke bronnen haalt hij zowel het milieu aan, als voeding (vis), maar ook vaccinaties. Het effect is dosis-gebonden. Jongens zijn gevoeliger voor de langetermijneffecten van kwik dan meisjes.


Tot dezelfde bevinding kwamen Li et al. (2017). Ze vergeleken 180 kinderen met autisme met 184 kinderen zonder autisme, en stelden vast dat de autisten beduidend meer kwik en arsenicum in hun bloed hadden dan gezonde kinderen (184). Ze concluderen dat zware metalen, in het bijzonder kwik, een belangrijke rol spelen in de ontwikkeling van autisme.


Namvarpour (2018) uit Iran pakte het anders aan, namelijk met een dierexperiment. Hij belastte verschillende groepen jonge ratjes met verschillende dosissen Thiomersal volgens een tijdschema dat overeen kwam met dat van het vaccinatieschema bij baby’s. Bij alle dosissen werd de motorische activiteit aangetast; bij de hogere dosissen werd ook het sociaal gedrag aangetast en vertoonde de ratjes stereotiep gedrag. Dit zijn allen kenmerken van autisme. Door het toedienen van een bepaalde stof (alfa lipoinezuur) bij toediening van Thiomersal kon het nadelig effect hiervan voorkomen worden (113).

3. De rol van aluminium in vaccins


Niet alleen kwik speelt een rol bij de ontwikkeling van autisme, aluminium, alom tegenwoordig in hedendaagse vaccins, doet precies hetzelfde. Aluminium is niet alleen neurotoxisch, het heeft ook een bijzonder sterke invloed op het immuunsysteem. En laat dit nu precies twee cruciale systemen zijn die aangetast worden bij autisme!


Tomljenovic en Shaw (2011) zagen wel degelijk redenen tot ongerustheid. Op basis van een specifieke analyse (Hill’s criteria) onderzochten zij of er een oorzakelijk verband kon bestaan tussen het aluminium in vaccins en de toename aan autisme in het Westen. Het antwoord was positief. Ze stelden vast dat

kinderen uit landen met de hoogste voorkomen aan autisme spectrum aandoeningen (ASD) het meest zijn blootgesteld aan aluminium uit vaccins; de toename aan blootstelling aan aluminium als adjuvans in belangrijke mate overeenkomt met de toename aan ASD in de USA, gezien over de laatste twee decennia; en er een aanzienlijke overeenkomst bestaan tussen de hoeveelheid aluminium toegediend aan kinderen voor de schoolleeftijd en de huidige frequentie van ASD in zeven Westerse landen, vooral na toediening op een leeftijd van 3 à 4 maanden.


Wanneer de Hill’s criteria worden toegepast op deze gegevens blijkt dat het verband tussen aluminium in vaccins en ASD oorzakelijk zou kunnen zijn (161).


Later (2013) toonden deze auteurs aan dat toediening van aluminium aan pasgeboren muizen in een dosis die overeenkomt met de toediening van vaccins aan baby’s de angsten beduidend doet toenemen en de neiging om te verkennen en te bewegen onderdrukt (141).


Stephanie Seneff, professor aan het MIT, verklaart regelrecht dat er een sterk verband is tussen aluminium in vaccins en autisme. Ze verklaart dit deels door een tekort aan sulfaat en gluthation in het serum (137).


Shaw en collega’s (2014) winden er geen doekjes om. Ze stellen aluminium, uit het milieu maar ook uit vaccins, rechtstreeks verantwoordelijk voor een aantal neurologische aandoeningen waaronder Alzheimer, ALS en ASD in landen waar deze vaccins worden gebruikt (142).


Morris (2017) somt verschillende mechanismen op waardoor aluminium kan bijdragen tot neurologische schade. Hij vermeldt onder andere het veroorzaken van een dysfunctie of activatie van gliacellen die een onmisbare rol spelen in de regulatie van de homeostasis van het centraal zenuwstelsel en zijn ontwikkeling; het veroorzaken van oxidatieve stress; een uitputting van gereduceerd gluthation; directe en indirecte reductie van de prestatie en de integriteit van de mitochondria; de toename in productie van pro-inflammatoire cytokines, zowel in de hersenen als perifeer. Aluminium kan chronische neuropathologie veroorzaken bij kinderen die hiervoor genetisch gevoelig zijn. Hij pleit er dan ook voor aluminium volledig te bannen uit vaccins. Tot vandaag is er echter geen enkele stap gezet in die richting (106).


Ook Nevison (2014) onderzocht en bevestigde de rol van toxische stoffen in de omgeving als oorzaak van autisme. Zij vermeldt daaronder expliciet aluminium als adjuvans in vaccins (114).


Mold (2018) constateerde extreem hoge waarden voor aluminium in de hersenen van autisten. Aluminium was niet alleen aanwezig in de zenuwcellen, maar tevens in microglia cellen, hersenvliezen, bloedvaten, grijze en witte hersenstof. Hij beschouwt dit als bevestiging voor de rol die aluminium kan spelen in autisme (185).


4. Andere toxines uit het milieu die een rol spelen bij het ontstaan van autisme


Een publicatie uit 2012 stelde vast dat er bij autistische kinderen een verhoogde aanwezigheid was aan verschillende zware metalen in het haar, waaronder aluminium, arsenicum, cadmium, kwik, antimonium, nikkel, lood en vanadium. Er was ook een duidelijke relatie tussen de aanwezigheid van lood en verbale communicatie en een algemene indruk van de patiënt. Een slechte voedingstoestand verhoogt de invloed van de zware metalen en de ernst van de symptomen (17).


Yasuda (2013) kwam tot dezelfde conclusies. In de haren van autistische kinderen werd een overmaat teruggevonden aan aluminium, cadmium en lood, evenals kwik en arsenicum. De belasting was het hoogst bij kinderen tussen 0 en 3 jaar oud. Zinc en magnesium daarentegen waren te weinig aanwezig. Deze onevenwichten kunnen op hun beurt leiden tot epigenetische wijzigingen van de genexpressie (181).


Bij haar onderzoek over de correlatie tussen autisme en toxische omgevingsfactoren stelde Nevison (2014) vast dat er, naast aluminium, ook een verband was tussen de aanwezigheid van polybromide diphenyl esters en de onkruidverdelger glyphosate (Round-Up). Andere verdachte omgevingstoxines toonden geen verband met autisme (114).


Lyons-Weiler (2018) verklaart autisme als een verminderd vermogen van cellen om toxines te elimineren uit het endoplasmatisch reticulum (binnenste van de cel). Dit vermogen wordt bepaald door een complex geheel van genen. Dit leidt tot apoptose (celdood), het vrijzetten van cytokines (boodschappereiwitten), chronische ontsteking van het zenuwweefsel en activatie van microgliacellen (immunologische cellen in de hersenen). Het optreden van symptomen na vaccinatie moet volgens hem gezien worden als een alarmteken qua overgevoeligheid voor toxines. Vitamine D toediening kan volgens hem helpen het probleem in te dijken. “Puur genetische studies van ASD, en studies die vaccinaties niet in aanmerking nemen als blootstelling aan de omgeving met mogelijk nadelige gevolgen en de interactie met genen, zijn onethisch”, zo besluit hij (97).


5. Auto-immuun reacties


Steeds meer gegevens wijzen er op dat er bij het ontstaan van autisme ook immunologische aspecten een rol spelen. Met name auto-immuun reacties zouden bijdragen tot het ontstaan ervan, of minstens toch tot bepaalde vormen zoals ‘autistische regressie’ waarbij een terugval geconstateerd wordt qua spraak en sociale vaardigheden. Bij deze subgroep van autisme bleek er een verhoogde frequentie aanwezig te zijn van toestanden die het immuunsysteem triggeren, zoals koorts in de laatste 6 maanden voor het ontstaan van de regressie (30% tegenover 0%). Ook bleken er in de familie van deze kinderen meer auto-immuunziekten voor te komen dan bij anderen (33% tegenover 12%), waaronder type 1 diabetes en auto-immuun thyroiditis (schildklierontsteking) (134).


Reeds in 1998 stelde Singh vast dat hoge antistofspiegels tegen mazelenvirus en herpes virus 6 bij autisten gepaard ging met de aanwezigheid van auto-antistoffen tegen het Myelin Basic Protein en het Neuron-axon filament proteïne, wat de destructieve effect op het centraal zenuwstelsel verklaart van deze beide virussen. Singh besluit dat dit een verklaring kan beiden voor het ontstaan van autisme op basis van auto-immuun reacties (147).


Singh (2002) onderzocht bloedstalen van 125 autistische kinderen en 92 niet-autistische kinderen ter controle. Wat opviel was op de eerste plaats een abnormaal hoge antistofspiegel bij de autistische kinderen. Bovendien ontdekte hij bij 60% van de bloedstalen van autisten een ongewone antistof, gericht tegen mazelen, maar dan uniek gericht tegen het mazelenvaccin en niet tegen het wildvirus (gericht tegen het mazelen hemaglutinine). Deze antistof kwam niet voor bij de gezonde kinderen. Daarenboven kwamen bij 90% van de sera van de autistische kinderen antistoffen voor tegen het Myelin Basic Protein, wat wijst op een auto-immuunreactie tegen het centraal zenuwstelsel. Op die basis is autisme te verklaren als een auto-immuunreactie tegen het centraal zenuwstelsel (hersenen), als reactie op de BMR-vaccinatie, bij kinderen die hiervoor gevoelig zijn (149).


Molina (2005) wijst er op dat infecties een auto-immuunreactie kunnen uitlokken, maar dat hetzelfde ook geldt voor vaccins. Tal van auto-immuunziekten zijn beschreven na een aantal vaccins zoals Guillain Barré syndroom (difterie-, tetanus-, polio- en mazelenvaccin), thrombocytopenie (BMR-vaccin), MS (hepatitis B-vaccin). Autisme, waarbij auto-immuun reacties ook een rol spelen, is dus ook perfect mogelijk na vaccinatie (103).


Deisher (2014) ontdekte menselijk DNA in vaccins tegen rubella, varicella en hepatitis A. Deze DNA-contaminatie werd niet vermeld in de lijst van bestanddelen. Ze wijst er op dat de aanwezigheid van menselijk foetaal DNA auto-immuun reacties uitlokt. Meer expliciet vervolgt ze: “De productie van kindervaccins op cellijnen van menselijke foetussen, met daarmee de contaminatie met retrovirussen en fragmenten van menselijk DNA, vervult alle voorwaarden om te voldoen als primaire trigger voor de neurologische ontwikkelingsziekte genaamd autisme”.


De eveneens aanwezige menselijke retrovirussen (HERVK) kunnen genetische mutaties veroorzaken, of zich in het menselijk genoom kunnen inbouwen. Deze retrovirussen zijn aanwezig in de mononucleaire leucocyten (witte bloedcellen) van autistische patiënten. Ze worden ook in verband gebracht met tal van auto-immuunziekten (40).


6. Gebruik van vaccins gekweekt op menselijke foetale cellijnen


Een vrij verbijsterende vaststelling was die van Deisher (2014) die opmerkte dat in vier verschillende landen (USA, UK, Australië en Denemarken) er een beduidende toename plaats vond in autisme na invoering van vaccins gekweekt op menselijke foetale cellen. De auteur roept dan ook op tot onmiddellijke stopzetting van deze techniek (40).


KOSTPRIJS


Terwijl de discussie over een verband tussen vaccinaties en autisme een dovemansgesprek blijft wordt de situatie er niet beter op. De frequentie van autisme neemt exponentieel toe. Dr. Seneff van MIT berekende dat als de zaken verder evolueren zoals nu we midden van de eeuw eindigen met 50% autisme bij jongens.


Intussen werd berekend dat in de VS alleen al de kost voor de behandeling en begeleiding van autisme sinds 2015 oploopt tot 268 miljard US$ per jaar, en men verwacht een toename tot 1 biljoen $ tegen 2025 [https://health.ucdavis.edu/publish/news/newsroom/10214]. Alleen al aan compensatie voor geleden schade werd tot nog toe meer dan 4 miljard $ uitgekeerd. Deze gigantische sommen verdwijnen echter in het niets in vergelijking met het onnoemelijke leed en de stress die autisten en hun families moeten doorstaan.

Bekijk ook onze presentatie van 1 juni 2023 over dit onderwerp:

En hier zie je het gesprek dat de Ierse onderzoeksjournalist Fintan Dunne begin mei 2023 had met ChatGPT. Bijzonder leerzaam! Via Stichting Vaccinvrij vind je de video met Nederlandse ondertitels.

Bronnen


  1. Anon.; MMR and Acquired Autism - A briefing note. www.autism-arch.com (externe link)
  2. Anon.; Ped neurol, 2003; 28/4
  3. Anon.; A statement by the editors of The Lancet. Lancet, 2004; 363/9411:820-1
  4. Anon.; Editorial; Measles, MMR, and autism: the confusion continues. Lancet, 2000; 355/9213: 1379 
  5. Anon.; Mental health in the United States: parental report of diagnosed autism in children aged 4-17 years--United States, 2003-2004. MMWR, 2006; 55/17:481-6 
  6. Editors; Retraction - Ileal-lymphoid-nodular hyperplasia, non-specific colitis, and pervasive developmental disorder in children. Lancet, 2010; 375:445 
  7. Akobeng, A.K.; Thomas, A.G.; Inflammatory bowel disease, autism, and the measles, mumps, and rubella vaccine. J Pediatr Gastroenterol Nutr,1999; 28/3:351-2 
  8. Ashwood, P.; Murch, S.H.; Anthony, A.; et al.; Intestinal lymphocyte populations in children with regressive autism: evidence for extensive mucosal immunopathology. J Clin Immunol, 2003; 23/6:504-17
  9. Ashwood, P.; Anthony, A.; Torrente, F.; Wakefield, A.J.; Spontaneous mucosal lymphocyte cytokine profiles in children with autism and gastrointestinal symptoms: mucosal immune activation and reduced counter regalatory interleukin-10. J clin immunol, 2004; 24/6:664-73 
  10. Ashwood, P.; Van de Water, J.; A review of Autism and the Immune Response. Clin Dev Immun, 2004; 11/2:165-74 
  11. Ashwood, P.; Wakefield, A.J.; Immune activation of peripheral blood and mucosal CD3+ lymphocyte cytokine profiles in children with autism and gastrointestinal symptoms. J Neuroimmunol, 2006; 173/1-2:126-34 
  12. Baird, G.; Pickles, A.; Simonoff, E.; et al.; Measles Vaccination and Antibody Response in Autism Spectrum Disorders. Arch Dis Child, 2008; 
  13. Balzola, F.; Barbon, V.; Repici, A.; et al.; Panenteric IBD-like disease in a patient with regressive autism shown for the first time by wireless capsuleenteroscopy: another piece of the jig-saw of the gut-brain syndrome? Am J gastroenterol, 2005; 100/4:979-81
  14. Balzola, F.; Clauser, D.; Repici, A.; et al.; Autistic enterocolitis: confirmation of a new inflammatory bowel disease in an Italian cohort of patients. Gastroenterology, 2005;128/4(Suppl 2);A-303
  15. Bedford, H.; Booy, R.; Dunn, D.; et al.; Autism, inflammatory bowel disease, and MMR vaccine. Lancet, 1998; 351/9106: 907 
  16. Blakemore-Brown, L.; Vaccination and autism/bowel problems. BMJ, 2000; 20 Dec   
  17. Blaurock-Busch, E.; Amin, O.R.; Dessoki, H.H.; et al.; Toxic Metals and Essential Elements in Hair and Severity of Symptoms among Children with Autism. Maedica (Buchar), 2012; 7/1:38-48
  18. Blaylock, R.L.; The danger of excessive vaccination during brain development: the case for a link to Autism Spectrum Disorders (ASD). R.L. Blaylock/Medical Veritas 5, 2008; 1727-41
  19. Blaylock, R.L.; A possible central mechanism in autism spectrum disorders, part 1. Altern Ther Health Med, 2008; 14/6:46-53 
  20. Blaylock, R.L.; A possible central mechanism in autism spectrum disorders, part 2: immunoexcitotoxicity. Altern Ther Health Med, 2009; 15/1:60-7  
  21. Blaylock, R.L.; A possible central mechanism in autism spectrum disorders, part 3: the role of excitotocin food additives and the synergistic effects of other environmental toxins. Altern Ther Health Med, 2009; 15/2:56-60 
  22. Blaxill, M.F.; What’s going on? The question of time trends in autism. Public Health Report, 2004; 119:536-51 
  23. Bradstreet, J.J.; El Dahr, J.; Anthony, A.; Detection of Measles Virus Genomic RNA in Cerebrospinal Fluid of Children with Regressive Autism: a Report of Three Cases. J Am Physicians & Surgeons, 2004; 9/2:38-45 
  24. Branch, D.R.; Gender-selective toxicity of thimerosal. Exp Toxicol Pathol, 2009; 61/2:133-6 
  25. Brown, H.; MMR-drama outrages UK doctors. Lancet, 2003; 362:1986 
  26. Carvalho, C.M.; Lu, J.; Zhang, X.; et al.; Inhibition of the human thioredoxin system. A molecular mechanism of mercury toxicity. J Biol Chem, 2008; 283/18:11913-23 
  27. Cave, S.F.; The epidemic of autism may be linked to both vaccinations and mitochondrial diseases. Clin Exp Pharmacol Physiol, 2004; 31/2:51-3
  28. Chadwick, N.; Bruce, I.J,; Schepelman, S,; et al.; Measles virus RNA is not detected in inflammatory bowel disease using hybrid capture and reverse transcription followed by polymerase chain reaction. J Med Virol 1998; 70: 305-11
  29. Chen, R.T.; DeStefano, F.; Vaccine adverse events: causal or coincidental? Lancet, 1998; 351:611 
  30. Chen, W.; Landau, S.; Sham, P.; et al.; No evidence for links between autism, MMR and measles virus. Psychol Med, 2004; 34/3:543-53 
  31. Chen, B.; Girgis, S.; El-Matary, W.; Childhood autism and eosinophilic colitis. Digestion, 2010; 81:127-9 
  32. Chen, Y.-N.; Wang, J.; Zhang, J.; et al.; Effect of thimerosal on the neurodevelopment of premature rats. World J Pediatr, 2013; 9/4:356-60
  33. Chhawchharia, R.; Puliyel, J.M.; Commentary--Controversies surrounding mercury in vaccines: autism denial as impediment to universal immunisation. Indian J Med Ethics, 2014; 11/4:218-22 
  34. Clement-Jones; House of Lords debate on MMR (UK). Anals, 1999; Jan 11 
  35. Comi, A.M.; Zimmerman, A.W.; Frye, V.H.; et al.; Familial clustering of autoimmune disorders and evaluation of medical risk factors in autism. J Child Neurol, 1999; 14/6:388-94 
  36. Coulter, H.L.; Vaccination, social violence and criminality: the assault on the American brain. North Atlantic Books, Berkeley, California, 1990 
  37. Croen, L.A.; Grether, J.K.; Yoshida, C.K.; et al.; Maternal autoimmune diseases, asthma and allergies, and childhood autism spectrum disorders: a case-control study. Arch Pediatr Adolesc Med, 2005; 159/2:151-7 
  38. Dalton, P.; Deacon, R.; Blamire, A.; et al.; Maternal neuronal antibodies associated with autism and a language disorder. Ann Neurol, 2003; 53/4:533-7 
  39. Dawnbarns; MMR & MR Vaccines fact sheet. 
  40. Deisher, T.A.; Doan, N.V.; Omaiye, A.; et al.; Impact of enviromental factors on the prevalence of autistic disorder after 1979. J Publ Health and Epidemiol, 2014; 6/9:271-86 
  41. DeStefano, F.; Chen, R.T.; Negative association between MMR and autism. Lancet, 1999; 353:1987-8 
  42. Deisher, T.A.; Doan, N.V.; Koyama, K.; et al.; Epidemiologic and Molecular Relationship Between Vaccine Manufacture and Autism Spectrum Disorder Prevalence. Issues Law Med, 2015; 30/1:47-70 
  43. Deisher, T.A.; Doan, N.V.; Sociological Environmental Causes are Insufficient to Explain Autism Changepoints of Incidence. Issues Law Med, 2015; 30/1:25-46 
  44. Delong, G.; A positive association found between autism prevalence and childhood vaccination uptake across the U.S. population. J Toxicol Environ Health A, 2011; 74/14:903-16 
  45. Desoto, M.C.; Hitlan, R.T.; Sorting out the spinning of autism: heavy metals and the question of incidence. Acta Neurobiol Exp (Wars), 2010; 70/2:165-76
  46. DeStefano, F.; Chen, R.T.; Negative association between MMR and autism. Lancet, 1999; 353: 1987-8 
  47. DeStefano, F.; Bhasin, T.K.; Thompson, W.W.; et al.; Age at first measles-mumps-rubella vaccination in children with autism and school-matched control subjects: a population-based study in metropolitan atlanta. Pediatrics, 2004; 113/2:259-66  
  48. Dietert, R.R.; Dietert, J.M.; Potential for early-life immune insult including developmental immunotoxicity in autism and autism spectrum disorders: focus on critical windows of immune vulnerability. J Toxicol Environ Health B Crit Rev, 2008; 11/8:660-80 
  49. Drum, D.A.; Are toxic biometals destroying your children's future? J Pediatr, 2009; 22/5:697-700 
  50. Eggers, C.; Autistic Syndrome (Kanner) And Vaccinations against Smallpox. Klin Paediatr, Mar 1976, 188/2:172-180 
  51. Ekstrand, J.; Nielsen, J.B.; Havarinasab, S.; et al.; Mercury toxicokinetics--dependency on strain and gender. Toxicol Appl Pharmacol, 2010; 243/3:283-91
  52. Fombonne, E.; Chakrabarti, S.; No evidence for a new variant of measles-mumps-rubella-induced autism. Pediatrics, 2001; 108/4:58 
  53. Fombonne, E.; Thimerosal disappears but autism remains. Arch Gen Psychiatry, 2008; 65:1:15-6 
  54. Fudenberg, H.H.; Dialysable lymphocyte extract (DLyE) in infantile onset autism: a pilot study. Biotherapy, 1996; 9/1-3:143-7
  55. Galiatsatos, P.; Gologan, A.; Lamoureux, E.; Autistic enterocolitis: fact or fiction. Can J Gastroenterol, 2009; 23/2:95-8  
  56. Gallagher, C.M., Goodman, M.S.; Hepatitis B vaccination of male neonates and autism. Ann epidemiol, 2009; 19/9:659 
  57. Gallagher, C.M.; Goodman, M.S.; Hepatitis B vaccination of male neonates and autism diagnosis, NHIS 1997-2002. J Toxicol Environ Health A, 2010; 73/24:1665-77  
  58. Garrecht, M.; Austin, D.W.; The plausibility of a role for mercury in the etiology of autism: a cellular perspective. Toxicol Environ Chem, 2011; 93/5-6:1251-73
  59. Geier, D.A.; Geier, M.R.; A comparative evaluation of the effects of MMR immunization and mercury doses from thimerosal-containing childhood vaccines on the population prevalence of autism. Med Sci Monit, 2004; 10/3:133-9 
  60. Geier, D.A.; Geier, M.R.; A case series of children with apparent mercury toxic encephalopathies manifesting with clinical symptoms of regressive autistic disorders. J Toxicol Environ Health A, 2007; 70/10:837-51 
  61. Geier, D.A.; Kern, J.K.; Garver, C.R.; et al.; Biomarkers of environmental toxicity and susceptibility in autism. J Neurol Sci, 2009; 280/1-2:101-8  
  62. Geier, D.A.; Kern, J.K.; Geier, M.R.; The biological basis of autism spectrum disorders: understanding causation and treatment by clinical geneticists. Acta Neuro Exp, 2010; 70:209-26 
  63. Geier, D.A.; Hooker, B.S.; Kern, J.K.; et al.; A two-phase study evaluating the relationship between Thimerosal-containing vaccine administration and the risk for an autism spectrum disorder diagnosis in the United States. Transl Neurodegener, 2013; 2/1:25 
  64. Geier, D.A.; Kern, J.K.; Geier, M.R.; A Two-Phase Case-Control Study of Autism Risk Among Children Born From the Late 1990s Through the Early 2000s in the United States. Med Sci Monit, 2016; 22:5196-202 
  65. Godlee, F.; Wakefield’s article linking MMR vaccine and autism was fraudulent. BMJ, 2011; c7452 doi: 10.1136/bmj.c7452 (Published 5 January 2011)  
  66. Gonzalez, L.; et al.; Endoscopic and histological characteristics of the digestive mucosa in autistic children with gastro-intestinal symptoms. Arch Venez Pueric pediatr, 2005; 69:19-25 
  67. Gupta, S.; Immunology and immunologic treatment of autism. Proc Natl Autism Assn Chicago 1996; 455–60 
  68. Haley, B.E.; Mercury toxicity: Genetic susceptibility and synergistic effects. Medical Veritas, 2005; 2:535-42
  69. Hamilton, M.; The MMR vaccination and autism: a lay person's contribution. West Indian Med J, 2001; 50/1:87-9 
  70. Hooker, B.; Measles-mumps-rubella vaccination timing and autism among young African American boys: a reanalysis of CDC data. Transl Neurodegener, 2014; 3:16  
  71. Horton, R.; MMR - responding to retraction. Lancet, 2004; 363/9417:1328 
  72. Horvath, K.; Papadimitriou, J.C.; Rabsztyn, A.; et al.; Gastrointestinal abnormalities in children with autistic disorder. J Pediatrics, 1999; 135/5:559-63 
  73. Hultman, C.M.; Sparén, P.; Cnattingius, S.; Perinatal risk factors for infantile autism. Epidemiology, 2002; 13/4:417-23 
  74. Hviid, A.; Stellfeld, M.; Wohlfahrt, J.; et al Association between Thimerosal-containing vaccine and autism. JAMA, 2003; 290/13:1763-6 
  75. Jafari, T.; Rostampour, N.; Fallah, A.A.; et al.; The association between mercury levels and autism spectrum disorders: A systematic review and meta-analysis. J Trace Elements Medi Biol, 2017; 44:289-98
  76. Jarocka-Cyrta, E.; Wasilewska, J.; Kaczmarski, M.G.; Brief report: eosinophilic esophagitis as a cause of feeding problems in an autistic boy. The first reported case. J Autism Dev Disord, 2011,; 41/3:372-4 
  77. Kabir, Z.; Re: Vaccination and autism/bowel problems. BMJ, 2001; 5 January 
  78. Kabir, Z.; Cause-effect relationship: a matter of belief or judgment? BMJ, 2001; 10 January 
  79. Kawashima, H.; Mori, T.; Kashiwagi, Y.; et al.; Detection and sequencing of measles virus from peripheral mononuclear cells from patients with inflammatory bowel disease and autism. Dig Dis Sci, 2000; 45/4:723-9  
  80. Kern, J.K.; Geier, D.A.; Sykes, L.K.; et al.; The relationship between mercury and autism: A comprehensive review and discussion. J Trace Elem Med Biol, 2016; 37:8-24  
  81. Kern, J.K.; Geier, D.A.; Deth, R.C.; et al.; Systematic Assessment of Research on Autism Spectrum Disorder (ASD) and Mercury Reveals Conflicts of Interest and the Need for Transparency in Autism Research. Sci Eng Ethics, 2017; 23/6:1691-718  
  82. Kern, J.K.; Geier, D.A.; Deth, R.C.; et al.; Systematic Assessment of Research on Autism Spectrum Disorder and Mercury Reveals Conflicts of Interest and the Need for Transparency in Autism Research. Sci Eng Ethics, 2017; 23/6:1689-90 
  83. Kiln, M.R.; Autism, inflammatory bowel disease, and MMR vaccine. Lancet 1998; 351/9112:1358 
  84. King, P.G.; GOldman, G.S.; Key realities about autism, vaccines, vaccine-injury compensation, Thimerosal, and autism-related research. P.G. King and G.S. Goldman/Medical Veritas, 2008; 5:1610-44 
  85. Klingele, W.; Autismus und Impfen, Zusammenhänge, Fakten und Beweise. Verlag Netzwerk Impfentsheid, 2015  
  86. Krigsman, A.; Boris, M.; Goldblatt, A.; Stott, C.; Clinical presentation and histologic findings at ileocolonoscopy in children with autistic spectrum disorder and chronic gastrointestinal symptoms. Autism Insights, 2010; 2: 1-11 
  87. Lagos, R.; Valenzuela, M.T.; Levine, O.S.; et al.; Economisation of vaccination against Haemophilus influenzae type b: a randomised trial of immunogenicity of fractional-dose and two-dose regimens. Lancet, 1998; 351/9114:147
  88. Lee, J.W.; Black; D.; Beale, A.J.; et al.; Autism, inflammatory bowel disease, and MMR vaccine. Lancet, 1998; 351/9106:905-9 
  89. Lewin, J.; Dhillon, A.P.; Sim, R.; Persistent measles virus infection of the intestine: confirmation by immunogold electron microscopy. Gut ,1995; 36: 564-69 
  90. Li, D.; Tomljenovic, L.; Li, Y.; et al.; Subcutaneous injections of aluminum at vaccine adjuvant levels activate innate immune genes in mouse brain that are homologous with biomarkers of autism. J Inorg Biochem, 2017; 177:39-54 
  91. Li, D.; Tomljenovic, L.; Li, Y.; et al.; RETRACTED: Subcutaneous injections of aluminum at vaccine adjuvant levels activate innate immune genes in mouse brain that are homologous with biomarkers of autism. J Inorg Biochem, 2017; 177:39-54 
  92. Li, X.; Qu, F.; Xie, W.; et al.; Transcriptomic analyses of neurotoxic effects in mouse brain after intermittent neonatal administration of thimerosal. Toxicol Sci, 2014; 139/2:452-65
  93. Libbey, J.E.; Sweeten, T.L.; McMahon, W.M.; et al.; Autistic disorder and viral infections. J Neurovirol, 2005; 11/1:1-10 
  94. Lindley, K.J.; Milla, P.J.; Autism, inflammatory bowel disease, and MMR vaccine. Lancet, 1998; 351/9106:907-8 
  95. Liptak, G.S.; Benzoni, L.B.; Mruzek, D.W.; et al.; Disparities in diagnosis and access to health services for children with autism: data from the National Survey of Children's Health. J Dev Behav Pediatr, 2008; 29/3:152-60 
  96. Lucarelli, S.; Frediani, T.; Zingoni, A.M.; et al.; Food allergy and infantile autism. Panminerva Med, 1995; 37/3:137-41
  97. Lyons-Weiler, J.; Autism is an Acquired Cellular Detoxification Deficiency Syndrome with Heterogeneous Genetic Predisposition. Autism Open Acces, 2018; 8/1:1-15 
  98. Madsen, K.M.; Hviid, A.; Vestergaard, M.; et al.; MMR vaccination and autism--a population-based follow-up study. Ugeskr Laeger, 2002; 164/49:5741-4 
  99. Madsen, K.M.; Lauritsen, M.B.; Pedersen, C.B.; et al.; Thimerosal and the Occurrence of Autism: Negative Ecological Evidence From Danish Population-Based Data. Pediatrics, 2003; 112/3:604-6 
  100. Madsen,M.; Hviid, A.; Vestergaard, M.; et al.; A population-based study of measles, mumps, and rubella vaccination in autism. NEJM, 2002; 347/19:1477-82 
  101. Mawson, A.R.; Ray, B.D.; Bhuiyan, A.R.; et al.; Pilot comparative study on the health of vaccinated and unvaccinated 6- to 12-year-old U.S. children. J Transl Sci, 2017; 3/3:1-12
  102. Mehta, B.J.; Munir, K.M.; Does the MMR vaccine and secretin or its receptor share an antigenic epitope? Med Hypotheses, 2003; 60/5:650-3  
  103. Molina, V.; Shoenfeld, Y.; Infection, vaccines and other environmental triggers of autoimmunity. Autoimmunity, 2005; 38/3:235-45
  104. Money, J.; Bobrow, N.A.; Clarke, F.C.; Autism and autoimmune disease: a family study. J Autism Child Schizophr, 1971; 1/2:146-60 
  105. Moreland, R.; National vaccine injury compensation program: the potential impact of Cedillo for vaccine-related autism cases. J Leg Med, 2008; 29/3:363-80 
  106. Morris, G.; Puri, B.K.; Frye, R.E.; The putative role of environmental aluminium in the development of chronic neuropathology in adults and children. How strong is the evidence and what could be the mechanisms involved? Metab Brain Dis, 2017; 32/5:1335-55
  107. Mrozek-Budzyn, D.; Kiełtyka, A.; The relationship between MMR vaccination level and the number of new cases of autism in children. Przegl Epidemiol, 2008; 62/3:597-604 
  108. Mrozek-Budzyn, D.; Kiełtyka, A.; Majewska, R.; Lack of association between MMR vaccination and the incidence of autism in children: a case-control study. Przegl Epidemiol, 2009; 63/1:107-12 
  109. Mrozek-Budzyn, D.; Kiełtyka, A.; Majewska, R.; Lack of association between measles-mumps-rubella vaccination and autism in children: a case-control study. Pediatr Infect Dis J, 2010; 29/5:397-400  
  110. Mrozek-Budzyn, D.; Majewska, R.; Kiełtyka, A.; et al.; Lack of association between thimerosal-containing vaccines and autism. Przegl Epidemiol, 2011; 65/3:491-5 
  111. Murch, S.; Separating inflammation from speculation in autism. Lancet, 2003; 362:1498 
  112. Myers, S.M.; Plauche ́ Johnson, C.; the Council on Children With Disabilities; Management of Children With Autism Spectrum Disorders. Pediatrics, 2007; 120/5:1162-82  
  113. Namvarpour, Z.; Nasehi, M.; Amini, A.; et al.; Protective role of alpha-lipoic acid in impairments of social and stereotyped behaviors induced by early postnatal administration of thimerosal in male rat. Neurotoxicol Teratol, 2018; pii: S0892-0362(17)30086-7. doi: 10.1016/j.ntt.2018.02.002
  114. Nevison, C.D.; A comparison of temporal trends in United States autism prevalence to trends in suspected environmental factors. Environ Health, 2014; 13:73
  115. Nicoll, A.; Elliman, D.; Ross, E.; MMR vaccination and autism 1998. Déjà vu - pertussis and brain damage 1974? BMJ 1998; 316:715-6
  116. O'Banion, D.; Armstrong, B.; Cummings, R.A.; et al.; Disruptive behavior: a dietary approach. J Autism Child Schizophr, 1978; 8/3:325-37 
  117. O’Leary, J.J.; Uhlmann, V.; Wakefield, A.J.; Measles virus and autism. Lancet, 2000; 356/9231:772
  118.   Yassa, H.A.; Autism: a form of lead and mercury toxicity. Environ Toxicol Pharmacol, 2014; 8/3:1016-24
  119. Olczak, M.; Duszczyk, M.; Mierzejewski, P.; et al.; Lasting neuropathological changes in rat brain after intermittent neonatal administration of thimerosal. Folia Neuropathol, 2010; 48/4:258-69
  120. Olczak, M.; Duszczyk, M.; Mierzejewski, P.; et al.; Persistent behavioral impairments and alterations of brain dopamine system after early postnatal administration of thimerosal in rats. Behav Brain Res, 2011; 223/1:107-18
  121. Parker, S.K.; Schwartz, B.; Todd, J.; Thimerosal-containing vaccines and autistic spectrum disorder: a critical review of published original data. Ped, 2004; 114/3:793-804 
  122. Peltola, H.; Patja, A.; Leinikki, P.; et al.; No evidence for measles, mumps, and rubella vaccine-assoxiated inflammatory bowel disease or autism in a 14-year prospective study. Lancet, 1998; 351:1327-8 
  123. Piyasirisilp, S.; Hemachudha, T.; Neurological adverse effects associated with vaccination. Curr Opin Neurol, 2002; 15/3:333-8 
  124. Ratajczak, H.V.; Theoretical aspects of autism: causes--a review. J Immunotoxicol, 2011; 8/1:68-79 
  125. Richmand, B.J.; Hypothesis: conjugate vaccines may predispose children to autism spectrum disorders. Med Hypotheses, 2011; 77/6:940-7 
  126. Rimland, B.; McGinnis W.; Vaccines and Autism. Lab Med, 2002; 9/33:708-17 Roehr, B.; Study finds no association between autism and vaccination. BMJ, 2013; 346:2095
  127. Roberts, C.; Porter-Jones, G.; Crocker, J.; et al.; Mumps outbreak on the island of Anglesey, North Wales, December 2008-January 2009. Euro Surveill, 2009;14/5:pii=19109
  128. Rubenstein, E.; Hopkins, J.; Wiggins, L.D.; et al.; A Review of the Differences in Developmental, Psychiatric, and Medical Endophenotypes Between Males and Females with Autism Spectrum Disorder. J Dev Phys Disabil, 2015; 27/1:119-39 
  129. Ryua, J.; Haa, E-H.; Kimb, B-N.; et al. Associations of prenatal and early childhood mercury exposure with autistic behaviors at 5 years of age: The Mothers and Children’s Environmental Health (MOCEH) study. Sci total environm, 2017; 605-6: 251-7
  130. Sabra, A.; Hartman, D.; Zeligs, B.J.; et al.; Linkage of ileal-lymphoid-nodular hyperplasia (ILNH), food allergy and CNS developmental abnormalities: evidence for a non-IgE association. Ann Allergy Asthma Immunol, 1999; 8 2:8  
  131. Sabra, S.; Bellanti, J.A.; Colon, A.R.; Ileal lymphoid hyperplasia, non-specific colitis and pervasive developmental disorder in children. Lancet, 1998; 352:234-5 
  132. Sajdel-Sulkowska, E.M.; Noriyuki Koibuchi, M.X.; Oxidative Stress in Autism: Elevated Cerebellar 3-nitrotyrosine Levels. Am J Biochem & Biotechn, 2008; 4/2:73-84   
  133. Schultz, S.T.; Klonoff-Cohen, H.S.; Wingard, D.L.; et al.; Acetaminophen (Paracetamol) Use, Measles-Mumps-Rubella Vaccination, and Autistic Disorder: The Results of a Parent Survey. Autism, 2008; 12/3: 293-307 
  134. Scott, O.; Shi, D.; Andriashek, D.; et al.; Clinical clues for autoimmunity and neuroinflammation in patients with autistic regression. Dev Med Child Neurol, 2017; 59/9:947-51
  135. Sealey, L.A.; Hughes, B.W.; Sriskanda, A.N.; et al.; Environmental factors in the development of autism spectrum disorders. Environ Int, 2016; 88:288-98 
  136. Selway; MMR vaccination and autism 1998. Medical practitioners need to give more than reassurance. BMJ, 1998; 316/7147:1824 
  137. Seneff, S.; Davidson, R.M.; Liu, J.; Empirical Data Confirm Autism Symptoms Related to Aluminum and Acetaminophen Exposure. Entropy, 2012; 14:2227-53 
  138. Sharpe, M.A.; Livingston, A.D.; Baskin, D.S.; Thimerosal-Derived Ethylmercury Is a Mitochondrial Toxin in Human Astrocytes: Possible Role of Fenton Chemistry in the Oxidation and Breakage of mtDNA. J Toxicol, 2012; 2012: 373678:12
  139. Sharpe, M.A.; Gist, T.L.; Baskin, D.S.; B-Lymphocytes from a Population of Children with Autism Spectrum Disorder and Their Unaffected Siblings Exhibit Hypersensitivity to Thimerosal. J Toxicol, 2013; 2013:801517 Epub 2013 Jun 9 
  140. Shattock, P.; Savery, D.; Evaluation of Urinary Profiles obtained from People with Autism and Associated Disorders. Part 2: The Role of Vaccines in the Causation of Autism and Related Disorders. 1997 Conference Proceedings “Living & Learning with Autism: Perspectives from the individual, the Family and the Professional.” 
  141. Shaw, C.A.; Li, Y.; Tomljenovic, L.; Administration of aluminium to neonatal mice in vaccine-relevant amounts is associated with adverse long term neurological outcomes. J Inorg Biochem, 2013; 128:237-44 
  142. Shaw, C.A.; Seneff, S.; Kette, S.D.; et al.; Aluminum-induced entropy in biological systems: implications for neurological disease. J Toxicol, 2014; 2014:491316 
  143. Shevell, M.; Fombonne, E.; Autism and MMR vaccination or thimerosal exposure: an urban legend? Can J Neurol Sci, 2006; 33/4:339-40 
  144. Shoenfeld, Y.; Aron-Maor, A.; Vaccination and autoimmunity - ‘Vaccinosis’: a dangerous liaison? J Autoimmunity, 2000; 14/1:1-10 
  145. Singer, H.S.; Morris, C.M.; Williams, P.N.; et al.; Antibrain antibodies in children with autism and their unaffected siblings. J Neuroimmunol, 2006; 178/1-2:149-55   
  146. Singh, V.K.; Warren, R.; Averett, R.; et al.; Circulating autoantibodies to neuronal and glial filament proteins in autism. Pediatr Neurol, 1997; 17/1:88-90  
  147. Singh, V.K.; Yang; Serological association of measles virus and Human Herpesvirus-6 with Brain Autoantibodies in Autism. J Clin Immunol and pathol, 1998; 89/1:105-108  
  148. Singh, Vijendra K.; Abnormal Measles Serology and Autoimmunity in Autistic Children. Journal of Allergy and Clinical Immunology, 2002 (Jan); 109/1:232 [2815]  
  149. Singh, V.K.; Lin, S.X.; Newell, E.; et al.; Abnormal measles-mumps-rubella antibodies and CNS autoimmunity in children with autism. J Biomed Sci, 2002; 9/4:359-64   
  150. Singh, V.K.; Jensen, R.L.; New study shows MMR/Autism Link. Autism Research Campaign For Health, 23 June 2003
  151. Singh, V.K.; Jensen, R.L.; Elevated levels of measles antibodies in children with autism. Pediatr Neurol, 2003; 28/4:292-4
  152. Singh, V.K.; Rivas, W.H.; Prevalence of serum antibodies to caudate nucleus in autistic children. Neurosci Lett, 2004; 355/1-2:53-6
  153. Singh, V.K.; Phenotypic expression of autoimmune autistic disorder (AAD): a major subset of autism. Ann Clin Psychiatry, 2009; 21/3:148-61 
  154. Smith, M.J.; Ellenberg, S.S.; Bell, L.M.; et al.; Media Coverage of the Measles-Mumps-Rubella Vaccine and Autism Controversy and Its Relationship to MMR Immunization Rates in the United States. Pediatrics, 2008; 121/4:836-43
  155. Stehr-Green, P.; Tull, P.; Stellfeld, M.; et al.; Autism and thimerosal-containing vaccines: lack of consistent evidence for an association. Am J Prev Med, 2003; 25/2:101-6 
  156. Stott, C.; Blaxill, M.; Wakefield, A.J.; MMR and Autism in Perspective: the Denmark Story. J Am Physic & Surg, 2004; 9/3: 89-91
  157. Sweeten, T.L.; Bowyer, S.L.; Posey, D.J.; et al.; Increased prevalence of familial autoimmunity in probands with pervasive developmental disorders. Pediatrics, 2003; 112/5:e420 
  158. Taylor, B.; Miller, E.; Farrington, P.; et al.; Autism and measles, mumps, and rubella vaccine: no epidemiological evidence for a causal association. Lancet, 1999; 353/9169:2026-9 
  159. Theoharides, T.C.; Zhang, B.; Neuro-inflammation, blood-brain barrier, seizures and autism. J Neuroinflammation, 2011; 8:168 
  160. Thrower, D.; MMR and autism: the debate continues. Lancet, 2004; 363:567-8 
  161. Tomljenovic, L.; Shaw, C.A.; Do aluminum vaccine adjuvants contribute to the rising prevalence of autism? J Inorg Biochem, 2011; 105/11:1489-99 
  162. Tomljenovic, L.; Dórea, J.G.; Shaw, C.A.; Commentary: A Link Between Mercury Exposure, Autism Spectrum Disorder, and Other Neurodevelopmental Disorders? Implications for Thimerosal-Containing Vaccines. JODD, 2012,18/1:34-43 
  163. Turlejski, K.; Focus on autism. Acta neurobiol exp, 2010; 117-8 
  164. Vargas, D.L.; Nascimbene, C.; Krishnan, C.; et al.; Neuroglial activation and neuroinflammation in the brain of patients with autism. Ann Neurol, 2005; 57/1:67-81 
  165. Vasquez, A.; Biological plausibility of the gut-brain axis in autism. Ann N Y Acad Sci, 2017; 1408/1:5-6
  166. Verstraeten, T.M.; Davies, R.; Gu, D.; et al.; Increased risk of developmental neurologic impairment after high exposure to thimerosal-containing vaccine in first month of life. Division of Epidemiology and Surveillance, Vaccine Safety and Development Branch, Mailstop E-61, 770-639-8327
  167. Verstraeten, T.; Davis, R.L.; DeStefano, F.; et al Safety of Thimerosal-Containing Vaccines: A Two-Phased Study of Computerized Health Maintenance Organization Databases. Pediatrics, 2003; 112:1039-48 
  168. Vojdani, A.; Campbell, A.W.; Anyanwu, E.; et al.; Antibodies to neuron-specific antigens in children with autism: possible cross-reaction with encephalitogenic proteins from milk, Chlamydia pneumoniae and Streptococcus group A. J Neuroimmunol, 2002; 129/1-2:168-77
  169. Vojdani, A.; O'Bryan, T.; Green, J.A.; et al.; Immune response to dietary proteins, gliadin and cerebellar peptides in children with autism. Nutr Neurosci, 2004; 7/3:151-61 
  170. Waisbren, B.A.; Acquired autoimmunity after viral vaccination is caused by molecular mimicry and antigen complimentarity in the presence of an immunologic adjuvant and specific HLA patterns. Med Hypotheses, 2008; 70/2:346-8 
  171. Wakefield, A.J.; Murch, S.H.; Linnell, A.A.J.; et al.; Ileal-lymphoid-nodular hyperplasia, non-specific colitis and pervasive developmental disorder in children. Lancet, 1998; 351:637-41
  172. Wakefield, A.; Autism, inflammatory bowel disease, and MMR vaccine. Lancet, 1998; 351/9106:908
  173. Wakefield, A.; Autism, inflammatory bowel disease, and MMR vaccine. Lancet, 1998; 351/9112:1356 
  174. Wakefield, A.J.; MMR vaccination and autism. Lancet, 1999; 354:949-51 
  175. Wakefield, A.; A statement by Dr Andrew Wakefield. Lancet, 2004; 363:823-4 
  176. Wakefield, A.; MMR - responding to retraction. Lancet, 2004; 363:1327  
  177. Wakefield, A.; Gastrointestinal co-morbidity, autistic regression and measles-containing vaccines: positive re-challenge and biological gradient effects. Medical Veritas, 2006;3:796-802 
  178. Wakefield, A.J.; Callous disregard. Autism and vaccines - the truth behind a tragedy. Skyhorse publishing, 2010
  179. Walker-Smith, J.; A statement by Professor John Walker-Smith. Lancet, 2004; 363:822-3 
  180. Weibel, R.; Caserta, V.; Benor, D.E.; et al.; Acute Encephalopathy Followed by Permanent Brain Injury or Death Associated With Further Attenuated Measles Vaccines: A Review of Claims Submitted to the National Vaccine Injury Compensation Program. Paediatrics, 1998; 101/3(Pt1):383-7 
  181. Yasuda, H.; Tsutsui, T.; Assessment of infantile mineral imbalances in autism spectrum disorders (ASDs). Int J Environ Res Public Health, 2013; 10/11:6027-43
  182. Zerbo, O.; Qian, Y.; Yoshida, C.; et al.; Association Between Influenza Infection and Vaccination During Pregnancy and Risk of Autism Spectrum Disorder. JAMA Pediatr, 2017; 171/1 Epub 2016 Nov 28 
  183. Zhang, Q.B.; Gao, S.J.; et al.; Thioredoxin: A novel, independent diagnosis marker in children with autism. Int J Dev Neurosci, 2014; pii: S0736-5748(14)00191-9 
  184. Li, H.; Li, H.; Li, Y.; et al.; Blood Mercury, Arsenic, Cadmium, and Lead in Children with Autism Spectrum Disorder. Biol Trace Elem Res, 2018; 181/1:31-7 
  185. Mold, M.; Umar, D.; King, A.; et al.; Aluminium in brain tissue in autism. J Trace Elem Med Biol, 2018; 46:76-82
Bekijk gegevens
- +
Uitverkocht